Je staat buiten.
De zon straalt maar je kunt haar licht niet terug de wereld in schijnen.
De aarde voelt niet stevig onder je voeten.
Er is iets dat je blokkeert. Iets wat niet in lijn is.
Je kijkt naar beneden en ziet dat je met beide voeten helemaal schuin staat.
Je staat midden op een grote molshoop.
Die molshoop bevat alle informatie die je nodig hebt om er vanaf te stappen. Namelijk: dit is onstabiele grond en hierop blijven helpt je niet om stevig en uitgelijnd op aarde te staan.
Vanuit die info ben je open om het ongemak/de pijn ervan helemaal te ervaren en daarmee krijgt de ongelijke grond de ruimte om op te lossen.
Hetzelfde geldt voor elke andere blokkade die we tegenkomen in ons leven. We voelen dat er iets niet in lijn is/blokkeert, we voelen dat het ons niet helpt, we geven dit ongemak/pijn alle ruimte en daarmee laat het ons los.
Vaak verloopt dit anders.
We kijken naar beneden we zien dat we met beide voeten helemaal schuin staan.
We staan midden op een grote molshoop.
Maar in plaats van met hetgeen te werken wat jou nu blokkeert, namelijk de molshoop, gaan we vanuit de mind te werk met deze blokkade. We grijpen de molshoop beet en gaan ermee aan de slag.
Vanuit wilskracht en complexiteit storten we ons op het onderliggende stelsel. Hoe is die molshoop hier gekomen? Hoe is het allemaal ontstaan? Wat heb ik gedaan, wat hebben anderen gedaan? We graven ons de pleuris en vinden steeds weer nieuwe gangen waar we iets mee moeten. We hebben het idee dat we alles moeten weten om het te kunnen laten gaan.
Maar in de praktijk blijven we precies op dezelfde plek en laat niets ons los. De molshoop (en de gangen) lijken zelfs steeds groter te worden, persoonlijker en complexer.
Het is tijd dat we persoonlijke ontwikkeling/spirituele groei gaan zien voor wat het werkelijk is. In alle eenvoud en de ware verandering die het wil zijn. Als molshopen die opkomen en waar we in het rauwe moment mee dealen, niets meer en niets minder.
Laten we stoppen met energie te verdoen door een ingewikkeld, dogmatisch en afleidend spel in stand te houden. Laten we werkelijk het werk doen. Zonder afleiding. Zonder opsmuk.