In het populaire ‘jij bent de schepper van jouw werkelijkheid’ of ‘jij creëert jouw realiteit’ mis ik vaak een heel essentieel ding. In mijn werk zie ik dat deze uitspraken daarom verwarrend kunnen werken. Of zelfs een gevoel van schuld, mislukking of falen oproepen. Want: “Waarom loop ik hier dan (herhaaldelijk) in vast?”
Het essentiële wat ik hierin mis is: Wie is die ‘jij’ waar we het over hebben? Die ‘jij’ die jouw werkelijkheid schept en creëert?’
De reis van het worden wie je werkelijk bent
De reis die we als mens op aarde mogen maken is het herinneren en worden wie we werkelijk zijn. Onze essentie. Dat is de enige, werkelijke ‘jij’.
Ik weet niet hoe jij het beleeft, maar mijn reis verloopt niet 'van a naar b in een oogwenk'. Ik ervaar deze reis als een diepte die ik niet kan of wil vatten of vangen. Het groeien en ontwikkelen op deze reis kan alleen maar écht, daarom kan het ook niet op wilskracht gebeuren. De juiste begeleiding kan hierin natuurlijk versnellend werken, maar niet omdat je zo snel mogelijk een denkbeeldige finish wilt halen, wel als je er klaar voor bent.
Misschien merk je dat binnen jouw reis jouw bewustzijn verruimd. Hetgeen wie of wat je niet werkelijk bent, komt op uit het onbewuste, wordt bewust gemaakt, omarmd (door jouzelf en/of iemand die jou in dit proces ondersteund) en het kan jou loslaten. Dingen die je voorheen triggerden of die een bepaald patroon activeerden, komen je ineens als vreemd voor of je kunt er helemaal geen contact meer mee maken. Iets niet-helpends is weg. Hoe oppervlakkig of diep ook.
Naarmate de reis vordert zullen die niet-helpende patronen, overtuigingen, gewoontes, verslavingen en trauma’s die de ware jij niet dienen om verder te groeien en te expanderen geen ‘meester’ meer zijn en uiteindelijk laag voor laag wegvallen omdat ze in jouw verruimde bewustzijn geen plek meer hebben. Zo ontstaat er steeds meer ruimte om het contact met jouw ware Zijn te voelen, verankeren en verdiepen. In jouw ware 'jij' leeft vrede, diepe vreugde en liefde, waarvan iedereen die dit leest weleens een glimp van heeft opgevangen.
Dus binnen dit proces lijkt er een soort onware ‘jij’ te zijn, die eigenlijk niet ‘jij’ is maar jouw geconditioneerde mind met zijn mentaal-emotionele patronen uit het verleden, deels persoonlijk en deels collectief. Het versluiert wie jij ten diepste bent.
En toch, omdat onze gedachten, gewoontes, onze ervaringen zo dichtbij voelbaar zijn, is de neiging heel groot om het naar ons toe te trekken. Door het naar ons toe te trekken en het persoonlijk te maken, bouwen we aan iets dat ‘jij’ niet bent maar makkelijk door ons zo aangenomen en geloofd wordt. Dat is wat er bedoeld wordt als er bijvoorbeeld gesproken wordt over 'je bent niet je gedachten of emoties'. Want jij, de ware jij, jij bent veel grootser. Hierin gaat het niet over het onderdrukken of ontkennen ervan of het opblazen van het ego, maar over bewust worden wat wie we in de core zijn en wat daarmee werkelijk is, en wat mag gaan.
Nu kom ik terug bij de uitspraak ‘jij creëert jouw realiteit’. Als je merkt dat er dingen (herhaaldelijk) gebeuren in jouw realiteit waarvan je denkt: ‘Dit creëer ik toch niet voor mijzelf? Hier kies ik toch niet voor?’, dan zie je dat juist. Grote kans dat hier onbewuste (gedachte)patronen ‘hun automatische programma’ afspelen en het geen bewuste scheppingskracht is vanuit jouw diepste wezen.
Dus in plaats van ons met levensenergie en wilskracht te storten op het manifesteren en creëren wat we nu denken te willen, is het veel helpender om ons bewustzijn verder te openen, ermee te oefenen, te herinneren wie je zijn waardoor ons bewustzijn verruimd en jij jouw Zijn kan tonen én leven.
Hoe meer bevrijd van het on-ware, hoe dieper verbonden met wie we werkelijk zijn, hoe meer bewuste en hogere creatiekracht zich ontvouwt.